JP's Epiphanies (B) Soundcheck Dinner Don Petrol Tielt-Winge (16-03-2022) report & photo credits: Freddie info club: Don Petrol info artists: JP's Epiphanies © Rootsville 2022

Derde woensdag van de maand en dan gaat het steevast naar "Don Petrol" in Tielt-Winge. Je weet wel "Boven Op Den Berg" en nee, hier staat geen kleine dwerg al hebben we mijnheer pastoor hier nog niet in levende lijve ontmoet. Telkens moeten we vechten tegen de verleiding om zijn steeds volledig in de spotlights staande residentie niet te betreden maar helaas we beklimmen nog steeds die berg voor een bezoekje aan die retro juke joint van Bart en Hans. Ik beloof het plechtig als mijnheer pastoor dit jaar "Gevarenwinkel" komt te vereren met een bezoekje gaan we naar de biecht bij deze herder van Tielt-Winge al vraag ik me af of hij onze bekentenissen wel wil te weten komen.

Voor diegene die hier nog niet zijn geweest, shame on you!. Een volledig in retro gehulde keet waar je nog eens op originele wijze je te goed kan doen aan "American Food & Drinks". Iedere derde woensdag van de maand, allee in het concert seizoen, kan je na een "Soundcheck Dinner" genieten van een "Live" concert en vanavond is dat "JP's Epiphanies". Jean-Pierre Claes aka de "Pirre" is een muzikant uit de Leuvense regio. De locals zullen hem ook wel kennen van "Rusty Don". Amaai twee Don's op een avond en gelukkig is "Don Corleone" hier dan nog niet van de partij...

Vorig jaar liet "de Pirre" aka "JP's Epiphanies" een nieuw album op de wereld los met de toepasselijke titel "I Went Up The Hill", iets wat hier wij al lang doen. Het digitaal schijfje werd opgenomen in de "Fandango Studio" van Kerkom-City met aan zijn zijde klasbakken als Luk De Graaff, Alain Louie en Toon Derison. Deze "I Went Up The Hill" is een epos aan "Native American Culture" en telt 10 openbaringen richting "Indian Native Music" en zo komen de geesten van Charley Patton en Scrapper Blackwell hier misschien wel te verrijzen. Tenslotte was die eerste een Choctaw-indiaan en de laatste een Cherokee en kwam de echte "Don Petrol" hen misschien wel tegen op zijn Amerikaanse doortocht op zoek naar de perfecte squaw, Ugh.

Net als op het album laat de "Pirre" zich ook hier begeleiden door de muzikanten met wie het album werd opgenomen. Dus naast Jean-Pierre op bas, resonator en vocals krijgen we ook Luk De Graaff op gitaar, Alain Louie op gitaar, smoelschuif en tehnische snufjes en tenslotte het weerzien met batteur pur sang Toon Derison, als dat maar goed komt ;-).

Meteen openen ze met "The House", gevolgd door "Snake Blues" en dit was niet omdat "DC Snakbuster" op een vrije avond de geleederen kwam te vervoegen. De "boogie" zat er toen al volledig in en zo waren we al verzekerd van een bluesy avondje out in the town. Ook de titeltrack van het album werd niet vergeten en zo werd "I Went Up The Hill" nog realiteit voor de Pirre.

Met de nummers "My Heart is in Louisiana" van Otis Taylor, het gospelbluesje "Won't You Be My Guide" en van R.L. Burnside "I Wish I Was in Heaven (Sitting Down)" werd de boogie een beetje een andere toon aangemeten. Van diezelfde Burnside kregen we dan ook "Poor Black Mattie" en zo zat de sfeer er hier wel duidelijk in, boogie like you never boogie before, ook nog met "Shake That Boogie", misten we nu alleen nog een echte blues mama uit de Delta die kwam shaken. Dat Toon Derison hier vanavond total loss ging bewezen de armaturen die van de muren begonnen te vallen. Voor Toon geen probleem want zo was er een cimbaal bijgekomen. Ook bracht Luk een beklijvende gitaar solo aangestuurd door het ritme van Alain's Danelectro surfgitaar.

Met "Black Night" en het epos van een nachtje uit bevonden we ons terug in de wereld van "Indian Native Music" en het bijhorende haw, haw, haw. Een country bluesje kregen we dan nog met "My Jumper" en gingen de heren er hier vol passie uit met "Shake'm All Down" van Booker T, nee niet die van Green Onions" maar het Delta bluesje van Bukka White. Een nummer waarbij enkele lyrics ook later werden overgenomen door "Led Zeppelin". Als toemaatje voor een geslaagde avond kregen we op het einde ook nog "I'm Wondering" uit het album van deze "JP"s Epiphanies" en waren zo de openbaringen wel heel dicht bij. Ook nog goed nieuws te melden want de gedachtegang van Bart en Hans zijn dichtbij een "Swingin' Friday". Op de quote "It Smells Like Teen Spirit" was Alain's antwoord gewoon naar "Fried Onion Rings" :-)

Morgen trekken we voor een nieuwe openbaring richting Move2Blues in Hasselt voor een dubbel concert met "Blue Riot Combo" en de Chicago blues van "John Primer & The Real Deal Blues Band". Voor diegene die liever in Vlaams-Brabant blijven, op vrijdag is er de soulvolle Americana van "Malford Milligan & The Southern Aces" in Hangar 3020 (GC De Wildeman) te Herent en komt Big Bill het Stamineeke te Webbekom onveilig maken. Zaterdag trekken we erop uit richting onze vrienden van "Olland" voor de jaarlijkse "Southern Bluesnight" in Heerlen (NL) en zo gaat het festival seizoen dan ook officieel van start. Pfff als dat allemaal maar goed komt.